جامعه شناسان دریافته اند که داشتن فرزند، مستقیمآ سلامت روانی والدین را تحت تاثیر قرار می دهد.

گزارشهای خانوادگی نشان میدهد علائم افسردگی در زوجینی که دارای فرزند هستند از زوجینی که فاقد فرزند می باشند بیشتر است و در هیچ موردی دیده نشده که افراد بدون فرزند از افراد دارای فرزند مقدار افسردگی بیشتری داشته باشند.

محققین اطلاعاتی که در سالهای 1987 تا 1988 بین سیزده هزار خانوار آمریکایی جمع آوری شده و شامل ملیتهای مختلف آمریکایی از قبیل سیاه پوست، اسپانیایی و سایر نژادهای مختلف بود را مورد ارزیابی قرار دادند و با کمال تعجب متوجه شدند که با وجود شایع بودن افسردگی در میان بانوان (با فرزند یا بدون فرزند)، میزان افسردگی در میان زنان و مردان دارای فرزند به یک میزان وجود داشت.

به گفته دکتر جیفر (Susan Jeffers) دلایل بسیاری وجود دارد که یک زوج بخواهند صاحب فرزند شوند، ولی متاسفانه صرفا این امر موجب سلامت روان و یا بهتر شدن روابط زن و شوهر نمی شود.

به گفته وی جامعه سعی دارد به ما تفهیم کند که پدر و مادر شدن همیشه باعث خشنودی و سعادتمندی ما می شود ولی این مساله برای قسمت عظیمی از مردم صحت ندارد و هیچگاه در زمینه تاثیر منفی آن در زندگی و روابط زن و شوهر صحبت نمی شود.

محققین دریافته اند که تنها مراقبت از فرزند در زمان خردسالی نیست که بر زندگی پدر و مادر تاثیر می گذارد بلکه حتی در موارد زیر نیز میزان افسردگی والدین بیشتر از افراد بدون فرزند است :

• اگر فرزندان بزرگ شده و خانه را ترک کرده باشند.
• اگر دیگر سرپرستی آنها را به عهده نداشته باشند.
• اگر این فرزندان را به فرزند خواندگی قبول کرده باشند.
• اگر ناپدری یا نامادری بچه ها باشند.

دکتر جیفر می گوید شما آرامش، آسایش، پول و موارد زیادی از این قبیل را از دست می دهید و بدترین قسمت اینکه به خاطر علاقه زیاد به فرزندان باید پیوسته گذشت کنید.

وی خاطرنشان می کند که این بدان معنی نیست که شما داشتن فرزند پاداشی لذت بخش نیست بلکه بدان معناست که صرف داشتن فرزند زندگی شما را پر معنا نمی کند.

به گفته او اگر گاهی از فرزندانتان بیزار شدید احساس گناه نکنید زیرا ممکن است اینگونه احساسات در والدین بوجود آید که امری طبیعی است.

شما مسئول ایجاد یک زندگی پر معنا برای خود هستید بنابراین افسرده نشوید و برای جلوگیری از افسردگی بهتر است یک زندگی پربار و زیبا برای خود فراهم می کنید.